Historia
Parafia Węgra jest bez wątpienia jedną z najstarszych w diecezji płockiej. Istnieją przesłanki, że już w XI wieku był tu kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela. Taką informację znajdziemy w tekstach ks. Tadeusza Żebrowskiego ? profesora Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku. Lecz pierwszy zapis w dokumentach o erygowaniu parafii mówi o roku 1398.
W roku 1506 parafia weszła w skład nowo utworzonego dekanatu przasnyskiego.
Pierwszy kościół przetrwał do połowy XVI w. W 1535 roku ks. Jan Kretkowski ? ówczesny proboszcz parafii, przeprowadził remont świątyni. Zbudował także marmurową zakrystię o ścianach znacznej grubości, z drzwiami nabijanymi klepkowymi gwoździami, które możemy oglądać do dzisiaj (drzwi prowadzące z prezbiterium do zakrystii).
Kolejny kościół (z drewna sosnowego) wzniósł w 1730 roku Bartłomiej Węgierski, właściciel Węgry. Dach świątyni pokryto gontem. Ściany zewnątrz i wewnątrz oszalowano. Wizyta biskupa w 1817r. mówi, że kościół jest w stanie dobrym ?w ścianach, ale na wierzchu zły[…] nad zakrystią zupełnie wierzch upadł?.
W XIX wieku Kościół przebudowano.
W czasie I wojny światowej świątynia została uszkodzona i przedziurawiona przez pociski artyleryjskie. Żołnierze rosyjscy spalili nawet dwa ołtarze, ławki i deski szalujące Kościół. Walki pozycyjne wojsk rosyjsko-niemieckich na terenie parafii trwały od 10 marca do 13 lipca 1915 roku i zdewastowały wszystko, co stanęło im na drodze.
Od 19 sierpnia 1915 roku ks. Stanisław Mystkowski zarządzał parafią Węgra, Pawłowo i Czernice Borowe. Dokument z 27 lipca 1925 roku opisujący zniszczenia majątku kościelnego podpisany przez ks. Stanisława Mystkowskiego i wójta gminy Chojnowo ? J. Chełkowskiego wymienia:
- trzy dzwony zabrane przez Niemców
- zniszczona wieżyczka kościelna
- zniszczony dach na kościele i dzwonnicy
- brak desek szalujących kościół i dzwonnicę
- zniszczone ogrodzenie.
Dopiero ks. Józefowi Frydryszewskiemu, który objął parafię w 1935 roku udało się oszalować zabytkową dzwonnicę z XVIII wieku (konstrukcja słupowa, w górnej kondygnacji ażurowa), oszalować kościół (w jodełkę), otynkować plebanię.
Jednak już od 1940 roku ludność parafii zaczęto wywozić, tereny przeznaczono na poligony. Na plebanii zamieszkał komisarz niemiecki. 16 lutego 1941 roku kościół został zamknięty, ołtarze zniszczono, naczynia liturgiczne przewieziono do Czernic Borowych. Kościół Niemcy przeznaczyli na spichlerz, w związku z czym dach pokryli blachą.
W dniu wyzwolenia sowieccy żołnierze rozpalili ognisko blisko kościoła i, jak napisał w swojej książce Alfred Borkowski, rodak z Mchowa ?cud się stał, że budynek nie strawiły płomienie?.
Kościół po wojnie do stanu używalności przywrócił ks. Stanisław Pilitowski wraz z parafianami. Znaczący remont świątyni odbył się w 1956 roku proboszczem był wtedy ks. Aleksander Policiewicz. Rok wcześniej zelektryfikowano kościół. W 1956 roku pomalowano wnętrze świątyni, usunięto zacieki, naprawiono dach. W zrekonstruowanym ołtarzu głównym został umieszczony obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej.
Kolejni proboszczowie również troszczyli się o kościół, dzięki temu możemy gromadzić się w odnowionej świątyni.
opr.. Grażyna Lipska